Woodstock sona erdikten sonra neler oldu?
Woodstock'taki anıtı kim ne zaman koydu?
Pazartesi sabah saat 10:30'da Jimi Hendrix'in sahneden inmesiyle Woodstock festivali sona ermiş oldu. Wavy Gravy, yardımcıları ve bölgeyi terketmeyen/terkedemeyen gönüllülerle birlikte 5 gün boyunca konser alanındaki çöpleri temizlediler. Daha sonra New Mexico'daki kendi komünlerine döndüler. Wavy filmden kazandığı birkaçbin doları kendi filmi için harcayarak bir otobüs dolusu arkadaşı ile ülkeyi turladı. Film hiçbir yerde gösterilmedi. En sonunda Asya'ya gelip yol boyunca ilaç ve yiyecek dağıtarak Nepal, Hindistan ve Türkiye'yi gezerek İngiltere'ye geçtiler.   

Konser sona erdikten 2 yıl sonra Max Yasgur İsrail'e gidip ilk İsrail başbakanı olan David Ben-Gurion ile buluştu. Döndüğünde Woodstock ile ilgili beş bölümlük bir kitap yazdı. Konserden sonra ölünceye kadar kendisine gönderilen mektupları cevaplamaya çalıştı. 8 Şubat 1973'te kalp krizi geçirerek öldü (Marathon, Fla.). O ölünce sahibi olduğu çiftlik arazisi eşi olan Miriam'a kaldı. Miriam 1981 başlarında araziyi 59 bin dolara Louis Nicky'e sattı.

Woodstock bittikten sonra bazı insanlar burayı hiç terketmeyip Bethel'e yerleştiler. Yerleşenler oraya kök saldılar ve çoluk çocuğa karışarak belki düzenlenmesi muhtemel bir festivali özlemle beklediler. Bethel valisi George Neuhouse ise bundan böyle o bölgede toplu olarak düzenlenecek her türlü etkinlik için yasaklamalar getirdi.

Bir yıl sonra 1970 yılı 15 Ağustos'unda onarlı onbeşerli gruplar halinde insanlar kutlama amacı ile bölgeye gelmeye başladılar. Geldiklerinde konser yerini gösteren herhangi bir ipucu bulamadıklarından geldikleri yerin doğru mu yanlış mı olduğunu bir sene önce katılanların yardımıyla zor öğrendiler. 70'li yılların başlarından itibaren Woodstock yavaş yavaş pek konuşulmamaya unutulmaya başlandı. Ama ne olursa olsun her yılın 15 Ağustos'unda insanlar küçük gruplar halinde buraya akın ettiler. Max Yasgur her yıl çiftliğinin arazisinde çadır kurup kamp yapan bu insanlardan hiç para almadı ve onlara gereken kolaylıkları da gösterdi. Her sene Woodstock festivalinin sahnesinin bulunduğu yerde en fazla 20-30 kişilik gruplar halinde insanlar buraya geldiler. Geceleri çadır kurup ateşler yaktılar, gitar çalıp şarkılar söylediler. Bazıları gündüzleri göle girip çıplak bile yüzerek eski hatıraları yaşattılar. Orange City'de bir demir-döküm dükkanı olan Wayne Saward 1978 yılında buraya gelip çadır kuranların içerisindeydi ve Louis Nicky ile arkadaşlık yapıyordu. Wayne 1978'deki bu toplanma hakkında "ne kadar sessiz burası" yorumunda bulundu. Louis o zamanlar Helen Necketopoulos ile evliydi. Daha sonra çift boşandılar.

Brooklyn'de Ultica meydanında bir otomobil camı dükkanı (Ace Auto Glass) olan Louis Nicky 1981'de araziyi Max Yasgur'un eşinden satın aldı. Bethel kasabası tarihçisi olan Bert Feldman Louis'e buraya bir anıt dikilmesi fikrini verdi. Louis bu fikre olumlu yaklaştı ve Woodstock'u anmak için 1984 yılı ortalarında Wayne Saward ile buraya bir anıt dikilmesi işini konuştu. Wayne Saward planları kendisi çizerek ve beton kalıbı bizzat dökerek Woodstock festivalinin yapıldığı yerde bugün hala durmakta olan anıtı inşaa etti. 5.5 ton beton, demir ve dışındaki yazıları titanyum kaplamadan oluşan bu anıtı, 1969 yılında kurulmuş şimdi yerinde yeller esen Woodstock ana konser sahnesinin tam önüne 15 Nisan 1985 yılında yerleştirdi. Louis Nicky bu işçilik için Wayne Saward'a tam 650 dolar ödedi.

Louis sahibi olduğu tarihi arazinin kıymetini hiç anlayamadı. İlk iş olarak orijinal konser sahnesini sağlamlaştırmak üzere hala yerinde duran, bölgedeki beton blokları dozerlerle parçaladı. Sanatçıların kaldığı çadır hala oradaydı onu yerle bir etti. 1969'da konser sırasında ormanın içinde, göl kıyısında, konser alanında bizzat dinleyicilerin yaktıkları ateş yerleri ve bunların taş işaretlerinin çoğunu yoketti. 1969 Ağustosunda konseri organize edenlerin ziyaretçilere kolaylık olsun diye etrafa koydukları orijinal Woodstock yön ve bilgi levhalarının alınıp götürülmesine aldırmadı. Tek düşüncesi doğal anfitiyatronun göbeğinde bir at çiftliği kurmaktı. Rahatsızlanınca planlarını erteledi. Arazinin kendisine ait olduğu ve burasının bir zamanlar Woodstock'a sahne olmuş olduğu ile ilgili bir levha koydurttu. Bu levha iki kez konuldu, çünkü iki kez çalındı.

Louis Nicky daha sonra June Gelish isminde bir bayanla beraber olmaya başladı. 1989 yılında Woodstock 20. yıl kutlamalarından birkaç ay önce kalp krizi geçirip ölünce eşi June Gelish arazinin sahibi oldu. Onun ölümünden hemen sonra onbinlerce insan tarihi konser yerine akın ettiler ve tüm engellemelere karşı orada bir araya geldiler. June Gelish ve iki yetişkin oğlu gelenlerden para topladılar ve bu işten çok memnun kaldılar. Çuvallar dolusu parayı kasabanın valisi Allan Scott'a etrafa verilen zararı karşılasın diye verdiler. June Gelish aynen kocası gibi Woodstock'a pek önem vermeyen birisiydi. Her sene arazisine kamp yapmaya gelenlerden para kazandığı için mutluydu ama bölgenin diğer sakinleri ile çatışınca bu işten sıkıldı ve gelenleri engellemek için yerel polise başvurup yolları kapattırdı. Sadece 15-18 Ağustos günü yaya olarak konser yerine gelenlere çadır kurup kamp ateşi yakmamaları şartıyla izin verdi, araçların girişine izin vermedi. Gelen ziyaretçiler yol boyunca arabalarını parkediyorlar, yayan olarak konser yerine ulaşıp anıtın yanında hatıra fotoğrafı çekip hemen ayrılıyorlardı. Bu arada konser alanı civarındaki Woodstock ile ilgili sonradan konmuş yön ve bilgi levhaları hatıra olsun diye yine çalınmaya başladı. Sonraki yıllarda ise June para ile adam tutarak günübirlikçileri caydırmak maksadıyla tüm araziye tavuk gübresi serptirdi. Daha sonra June olayı daha da abartarak 1991 yılı başlarında tekrar vali Allan Scott'a başvurdu. Scott, Bethel kasabası yaşlılarının da desteğini alarak kar makinaları ve polise göz yaşartıcı sprey vererek konser alanına giden tüm yolları tüm yıl boyu için bloke ettirdi. Böylece 1991 ve 1992 yılları arasında bölgeye hiçkimse giremedi. Tüm bunlar olurken Louis'in eski eşi Helen Necketopoulos arazinin sahibi olmak için veya en azından bundan biraz para kazanabilmek için June Gelish'e dava açtı. Davalar çok sıkıcı ve uzun sürdü. Bayan Gelish en sonunda dayanamadı ve kendisine 1 milyon dolar öneren Allan Gerry ismindeki bir kablolu televizyon kanalı milyonerine arazisini satıverdi. Woodstock anıtının yerine konmasından 12 ve kocasının ölümünden 8 yıl sonra Louis Nicky 1997 yılında 67 yaşında kanserden öldü. Helen Necketopoulos ise şu an sosyal hizmetlerde çalışmaya devam etmekte ve en azından eski kocasından bir şekilde 300 bin dolar gibi bir parayı hala beklemekte.

Woodstock anıtının bilgisayarla yapılmış rekonstrüksiyonunu görmek için soldaki resme tıklayınız.

Anıtın koordinatı: 41°42'8.87"N 74°52'53.95"W

Milyoner Alan Gerry 37 acre'lik (0.14 kilometrekare) doğal bir anfitiyatro olan 1969 Woodstock konser alanının sahibi olduktan sonra biraz daha para ödeyerek alanın çevresindeki 1400 acre alanı da satın aldı.

Alan Gerry 22 Haziran 1998'de tarihi Woodstock konser alanının etrafını çitlerle çevirmekle işe başladı. Alan  Gerry "Gerry Foundation" u kurarak bu yerin bundan böyle festivaller ve sanat merkezi olacağını vaadederek tarihi Hurd yolu ve West Shore yolu civarındaki tüm çamur ve toprak yolları çimento ile kaplattırdı ve düzelttirdi. 1969 yılından kalma orijinal sahne ayaklarından hala ayakta olanları yenileriyle değiştirerek yeni bir konser sahnesi inşasını başlattı. Etrafı tamamıyla yemyeşil olan konser alanına Woodstock ruhuna hiç uymayacak şekilde beton harcı yüklü kamyonlar getirterek betonarme inşaatlarına devam etti. Bu tarihi yerin orijinalliğini bozacak şekilde hergün orasını burasını kazarak elde biraz olsun kalan tarihi de yoketti. Şu anda orada mevcut olan kapılardan sadece gündüz için konser alanına giriş ve anıtın civarında kısa süreli bir araya gelmelere izin veriliyor. Konser alanı çevresi tıpkı stadyum gibi geceleri aydınlatılıyor ve 24 saat boyunca kameralarla izleniyor. Yoğun şikayetler üzerine Gerry Foundation bölgeye kurduğu yüksek ışık kulelerini söküp yerine daha alçak boyda, ışık kirliliği yapmayacak şekilde bir aydınlatmaya gidileceğini açıkladı. Bölgenin yukarı bölümlerine ise Woodstock 1969 ile ilgili bir müze ve festival ile ilgili ıvır zıvırın satılacağı bir marketin inşasına başlandı. 1969'da önce Janis Joplin'in, konserin son günü de Jimi Hendrix'in sahne aldığı yerin tam üzerinde ikinci bir konser sahnesi inşa etti.

WPA, (Woodstock Preservation Alliance, Woodstock Koruma Birliği) isimli bir örgüt, Gerry Foundation'un yaptıklarına ve yapacaklarına karşı protesto çalışmaları başlattı. İnternet'i etkin bir biçimde kullanan 50 aktif üyesi bulunan örgüt, üyelerinin sayısını arttırarak binlerce imza topladı. Amaçları, Amerikan Ulusal Koruma Alanları ve Amerikan Kültür Tarihi gibi listelerde kaydı bulunmayan konser alanının dokunulmadan bırakılmasını sağlamaktı. Hertarafı yemyeşil olan konser alanı ve çevresinde, kalıcı beton binaların yapılmasını ve tarihi dokunun bozulmasını önlemek en büyük idealleri idi. Örgütün sözcüsü Carolyn "Wyldflower" Madsen, konser alanını ziyarete gelenlerin buradaki betonlaşmadan rahatsız olacaklarını belirtti. 1932 doğumlu Alan Gerry ise, buraya ziyarete gelenlerin kendi mülkü üzerinde gezinmelerini hoş karşılamıyor. Herşeye rağmen Gerry Foundation, 1998 ve 1999'da burada başarılı küçük konserler düzenledi. 1969 Woodstock'unda konser biletleri fiyatı 18 dolar iken, Gerry Foundation kendi düzenlediği ve "Day in the Garden" adını verdiği konserlerin biletlerini bunun 4 kat fazlasına sattı. 40 milyon dolara malolacak ve 12 yılda tamamlanacak binaların yapımı ve çevrenin düzenlenmesini organize eden Gerry Foundation'un konser alanındaki 1969 ruhunun yüzde kaçını yokedeceği bilinmiyor.

1969 yılından itibaren konser alanı ne Bethel kasabası ne de Sullivan şehri tarafından asla pazarlanmamıştı. Buna rağmen bu bölge yıllar boyunca dünyanın heryerinden insanı Woodstock'a katılsın katılmasın çekmişti. 1998'den itibaren ise bölgeye verilen önem gittikçe artmaktadır. Şu ana kadar 63 milyon dolar harcayarak Woodstock konser alanını bir sanat merkezi haline getirmekle uğraşan Alan Gerry, bu işi 2006 yılının Ağustos ayında bitirmeyi planlıyordu. İsmi "Bethel Woods Sanat Merkezi" olacak olan yerde ziyaretçilerin her türlü ihtiyacına cevap verecek dükkanlar bulunuyor. Sanatsal etkinliklerin yapılacağı ve müzik gruplarının kullanacağı sahnelerin inşaası bitirildi. 2006'daki açılıştan önce konser alanını ziyaret oldukça kısıtlı durumda iken şu an ziyaretlere açık. New York Filarmoni Orkestrası'nın konseriyle 2006 Haziran'ında açılan "Bethel Woods Sanat Merkezi"ne toplam 450 bin kişinin katılması planlandı. Günlük ziyaret sayısını ise 30 bin ile sınırlandı. 2009'da Woodstock'un 40. yılı dolayısıyla burada çeşitli konserler düzenlendi. Bilgi için: http://www.bethelwoodscenter.org/

Tarihi yer ile ilgili bilgi vermeyi sürdüreceğiz.

---

Konser bittikten sonra neler oldu?

Country Joe'nun meşhur "Fish" tezahuratı bir olay oldu. Tezahurat filmin bazı ülkelerdeki kopyalarından çıkarıldı. 1994 yılında Woodstock festival yerindeki bir toplanma sırasında çekilen Pepsi reklamında yer aldı. Daha sonra Woodstock 1969 Director's Cut DVD'si hazırlanırken [Woodstock - 3 Days of Peace & Music (The Director's Cut) (1970)] filmin yönetmeni Michael Wadleigh, FISH tezahuratı olmak üzere filmin ilk versiyonunda kullanmadığı pekçok önemli sahneyi bu DVD'ye ekledi.

John Roberts, Michael Lang, Artie Kornfeld and Joel Rosenman ile birlikte Woodstock 1969 dahil pekçok olayı organize edenlere katılmıştı. Aynı zamanda bir zamanların ünlü bir briç şampiyonu da olan John Roberts 56 yaşında festival yeri olan Bethel'de öldü. Ölümünden sonra Robert'in firması olan "Woodstock Ventures" 1994 yılında bir Woodstock 25. yıl anma festivali gerçekleştirmek için kolları sıvadı ama bu asla gerçekleşmedi.

Woodstock'ın sembolü olan gitarın sapında duran güvercin logosunun yaratıcısı olan Arnold Skolnick, Chameleon kitap şirketinin kurdu. Güzel sanatlar ile ilgili 50 kadar kitap yayınladı. 1994'teki Woodstock II'de aynı logo iki güvercinle kullanıldı ve bunun için hiçbir telif kendisine ödenmedi.

Artie Kornfield müzikten kopmayarak rock sanatçılarının konserlerinin promosyonlarına katıldı, albümleri finanse etti. Bruce Springsteen ve Tracy Chapman ile çalıştı. 

Woodstock fotoğrafçısı Elliott Landy, "Woodtock Vision" isimli bir kitap yazdı.

Michael Lang "Long Island" isminde bir şirket kurarak Billy Joel ile bir kontrat imzalayarak müzik dünyasında ilerlemeye başladı. Daha sonra Joe Cocker'in ve pekçok sanatçının, 2001 yılında da Tarkan'ın manager'i oldu. Woodstock sona erdikten itibaren yıllarca Woodstock hakkında mülâkat vermedi, hiç konuşmadı. Michael Lang bir noel kutlaması için 1979 kışı İstanbul'a davet edildi. Burada bir Türk kadını ile tanışıp arkadaş oldu. Ailesi Türkiye'de olduğundan sık sık Türkiye'ye gidip geldi. Arkadaşlığı bittikten sonra Türkiye'ye gelmeye devam etti ve pekçok arkadaşlıklar kurdu. Türkiye'nin her yerini karış karış gezdi. Türk yemeklerinden en çok köfteyi seviyor ve köfte tarifi topluyor. Amerika'da arkadaşlarına yemek yapacağı zaman en gözde yemeği yine köfte oluyor. BENİM KUŞAĞIM [MY GENERATION] isimli bir filmin yapımında görev aldı.

Michael Lang 1969 ruhu ve heyecanını tekrar yaşatabilmek amacıyla 1994 ve 1999 yıllarında yapılan Woodstock festivallerine organizatör olarak katıldı. Yapılmış Woodstock festival tarihleri  ve yerleri aşağıda verilmiştir: 

Woodstock 1969 [15,16,17 Ağustos 1969 New York, Bethel, Amerika Birleşik Devletleri]
Woodstock 1994 [12,13,14 Ağustos 1994 New York, Saugerties, Amerika Birleşik Devletleri]
Woodstock 1999 [23, 24, 25 Temmuz 1999 New York, Rome, Amerika Birleşik Devletleri]
 

Altmışlı yılların en kutsal kültürel olayı 1969 Woodstock Sanat ve Müzik Festivali'nin devamı olarak düzenlenmiş ve arkasına ağır bir sponsor desteği almış olan 1994 ve 1999 Woodstock festivalleri, kültür-sanat eleştirmenlerinin, büyük ölçüde boş gevezeliklerden oluşan eleştirileri için kolay lokmalar oluşturmuşlardı. Woody Allen'in "Wild Man Blues" filmini bitirdikten sonra Barbara Kopple, duygu yüklü ve Woodstock olayına son derece keyifli bir düzeltme getirmiş oldu. 1969 Woodstock festivalinin az görülmüş, efsaneleri yıkacak görüntüleri de dahil olmak üzere, her üç Woodstock etkinliğinden de konser görüntülerinin, söyleşilerin ve gözlemlerin etkili bir şekilde ardarda sergilendiği BENİM KUŞAĞIM, her kuşağın asilik, komünite ve iyi vakit geçirme arzularındaki ortak noktaları ve farklılıkları ustalıklı bir şekilde gözler önüne sermekte. Pete Townshend'in gitarla dile gelen öfkesinden Rage Against The Machine'e bu melodik deneme, müziğin her dönem için gereken ses ve biçimle, fikir ayrılığı ifade etmedeki o esnek gücünü kutluyor! Kısıtlı sayıda basılan dvd'yi ele geçirmesi zor.

---

YARARLANILAN KAYNAKLAR

Ailes, Darrin. "Pretty Close to the Actual Schedule." Woodstock '69 Lives! Online.
America A to Z. Pleasantville, NY : The Reader's Digest Association, Inc. 1997. 
Aquarius Uprising; Robert Santelli, Delta Publishing 1980 ISBN: 0-0440-50956-4
Curry, Jack. Woodstock the Summer of Our Lives. New York: Weidenfeld & Nicolson, 1989. 
Fornatale, Pete. The Story of Rock 'N' Roll. New York: William Morrow & Company Inc., 1987. 
I Want To Take You Higher - The Psychadelic Era 1965 1969 (The Rock and Roll Hall of Fame and Museum), Edited by James Henke and Parke Puterbaugh, Essays by Charles Perry and Barry Miles, Chronicle Books ISBN: 0-8118-1700-8 (pbk) ISBN:0-8118-1725-3
İstanbul Festivali. Online.
Knock on Woodstock: The Uproarious, Uncensored Story of the Woodstock Festival, the Gay Man Who Made It Happen, and How He Earned His Ticket to Free.
Landy, Elliott. Woodstock Vision the Spirit of a Generation. New York: Continuum Publishing Company, 1994. 
Mind Atlas: Woodstock. Online.
Rubel, David. Encyclopedia of the Presidents and Their Times. New York: Scholastic Inc., 1994 
Sandow, Greg. "Woodstock Festival." Microsoft(R), Encarta (R) Encyclopedia 2000(C). Version 9000702. C.D. Rom. Microsoft Corportation. 1993-1999 
The Age of Rock 2 ; Eisen, Jonathan, Random House NY 1970
The Sixties; Lynda Rosen Obst and Robert Kingsbury, Random House/Rolling Stone 1977 317pp. ISBN: 0-394-40687-1 ISBN: 0-394-73239-1
Weiner, Rex adn Deanne Stillman. Woodstock Census. New York: The Viking Press, 1979. 
Woodstock. 1969 Woodstock Festival & Concert. Online.
Woodstock Photos. Online.
Woodstock - Songs and Photos; Warner Brothers Music, 1970 96pp. Catalog number 2071
Woodstock 69 - Summer Pop Festivals (A Photo Review); Joseph J. Sia, Scholastic Book Services 1970 128pp., Cat No.1618
Woog, Adam. The History of Rock and Roll. San Diego, CA: Lucent Books, Inc., 1999. 
Young Men With Unlimited Capital: The Story of Woodstock. By Joel Rosenman, John Roberts, Robert Pilpel.
Woodstock Festival Remembered; Jean Young and Michael Lang, Ballentine Books 1979 178pp. ISBN: 0-345-28003-2
Woodstock 1969 - The First Festival; Elliot Landy, Square Books, 1994 144pp. ISBN: 0-916290-74-3
Woodstock Theme Park. E-Online, by Marcus Errico. August 20, 2003. Online.

İlgili linkler:
Woodstock 1969 konserine hangi grup neden katılamadı?
Woodstock 2019 neden yapılamadı?
Michael Lang'ın ölümü
Michael Lang ile Woodstock üzerine bir röportaj [Hürriyet, 16.08.2003]
Fotoğraflarla Woodstock
Woodstock Konser Alanı Nerede? [Google Earth için: 41°42'2.07"N 74°52'49.91"W]
Woodstock' katılan sanatçıların sahneye çıkış sırası
Woodstock 1969'dan alıntılar [İngilizce]
Woodstock 1969 İstatistikleri [İngilizce]
Woodstock 1969 ile ilgili linkler
Woodstock 1969 ile ilgili film ve DVD